Boekscout Auteursblog - verhalen van en door auteurs

"Hooggevoeligheid, wat is dat eigenlijk?Het valt me op dat dit onderwerp nog niet volledig wordt begrepen in de maatschappij, en dat is jammer. Wat mij opvalt, is dat er vaak slechts één beeld wordt geschetst van hooggevoelige kinderen. Echter, er zijn veel meer facetten aan hooggevoeligheid dan het stereotype van het gevoelige kind dat zich moet afsluiten vanwege overweldigende prikkels.Hooggevoelige kinderen kunnen op verschillende manieren reageren: sommigen worden druk, anderen opstandig, en weer anderen trekken zich juist terug in een hoekje. Net zoals er diverse mensen zijn, met elk hun eigen unieke eigenschappen, zo reageren hooggevoelige kinderen ook op unieke wijze. Hoewel er basisprincipes zijn die voor alle kinderen gelden, is het van essentieel belang om aandacht te besteden aan het individuele kind. Wat voor het ene kind werkt, werkt mogelijk niet voor het andere. Er bestaat geen kant-en-klaar handboek, maar begrip en erkenning zijn cruciaal. Het is niet de bedoeling om kinderen af te sluiten van de maatschappij; hooggevoelige kinderen zijn niet van suiker. In de media wordt hooggevoeligheid vaak gezien als 'anders zijn', maar nee, hooggevoelige kinderen zijn niet anders.Wat van belang is, is bewustwording en het begrijpen van jezelf en je omgeving om deze basisprincipes om te zetten in sterke eigenschappen waarmee je jezelf kunt empoweren. Omdat hooggevoelige kinderen meer voelen dan anderen, kunnen ze beter rekening houden met anderen én met zichzelf. Het is belangrijk om jezelf te leren kennen, maar dat geldt eigenlijk voor alle opgroeiende individuen, ongeacht hun eigenschappen.Hooggevoeligheid is geen zwakte, maar een kracht. Door het leren omgaan met prikkels en het bewust worden van wanneer deze te intens worden, kunnen hooggevoelige kinderen situaties zelfs beter sturen vanwege hun diepgaande gevoeligheid.In het kort: hooggevoeligheid is een superkracht als je ermee leert omgaan. Ik strijd niet voor labels, maar voor kracht. Kracht om de maatschappij een stukje beter te maken.Liefs, Amy"

Hoe het voelt om niet begrepen te worden, daar weet ik alles van. Onzichtbare prikkels en emoties opvangen. Opeens last krijgen van een emotionele rollercoaster waar je niets van begrijpt. 'Raar' gaan doen en bij stilstand nadenken, waarom heb ik zo gehandeld...Het niet vinden van antwoorden, want het is niet zichtbaar. Een stempel krijgen van je omgeving. Want als iemand zijn been heeft gebroken, zie je direct wat er aan de hand is.Maar daar is Mickey, iemand zoals jij, die hetzelfde meemaakt en zich, net zoals jij, graag goed wil voelen en een zoektocht begint om zichzelf te begrijpen.